Rozdział dziewiętnasty

Rozdział dziewiętnasty

Angel

- No dalej skarbie uśmiechnij się. – doradził mi Justin trzymając aparat przy twarzy.

- No uśmiecham się a co robię ? Kupę ? – zaśmiałam się ironicznie.

- Będziemy mieli co pokazywać naszym dzieciom. – wyszczerzył się Justin oglądając moje zdjęci a w aparacie.

Usiadłam obok niego i oglądałam razem z nim zdjęcia. Co chwila wybuchaliśmy śmiechem widząc na zdjęciu jakieś śmieszne miny bądź pozycje. Po obejrzeniu zdjęć oparliśmy się o łóżko i rozmawialiśmy.

- Angel chyba coś wymyśliłem. – oznajmił z radością.

- Zamieniam się w słuch.

- Ucieknijmy. Chris ma wujka w Waszyngtonie i ma wolną kawalerkę. Moglibyśmy tam zamieszkać we dwoje. Razem. Sami. – ucałował mnie w głowę.

- No nie wiem.. – odpowiedziałam krzywo kręcąc nosem.

- Angel pomyśl. Wolna ręka, zero zobowiązań. Nikt by cię już nie bił. No chyba, że ja w łóżku. Żart. – zaśmiał się dokańczając. – Bylibyśmy wolni. Jak nigdy.

- Muszę sie zastanowić. Dobra idę bo już późno. Pa. – sięgnęłam po torbę i musnęłam ustami jego policzek.

- Daj znać jeszcze dzis dobra ? – robił szczenięcą minę.

- Jasne. – uśmiechnęłam się do niego i wyszłam z jego pokoju.

- Do widzenia. – powiedziałam mamie Justina.

- No cześć Angel. – powiedziała Pattie wycierając ręce o ścierkę.

Wyszłam z domu i szlam powoli stronę mojej posiadłości. Kurczę no i co ja mam robić ? Przecież nie mogę tak zostawić taty samego. Nie przeżył by tego. Z drugiej strony fajnie by było któregoś dnia obudzić się u boku Justina jako jego żona i mieć pewność, że nikt cię nie uderzy. Zamyślona weszłam do domu i nawet nie zauważyłam, że tata jest w kuchni i przeszłam obojętnie.

- Byłaś u Biebera ?

Przestraszona odwróciłam się. Widziałam jak  stała obok niego butelka Jack’a Daniels’a i w ręce trzymał szklankę pijąc whisky.

- Skąd wiesz ? – spytałam zdezorientowana.

Ojciec wstał i się chwiał.

- Wiem z własnych źródeł informacji. – powiedział ledwo zrozumiale, ponieważ język już mu się plątał.

- Tato jesteś totalnie pijany. – byłam poirytowana jego zachowaniem.

- Nie szmato !! – krzyknął.

- Nie jestem żadną szmatą. ! – wykrzyczałam mu to w twarz.

- Spotykasz się z Bieberem więc jesteś. A moja córka nie może być szmatą  więc muszę cię ukarać za to. – powiedziałam wyjmując pasek ze spodni.

Wiedziałam co mnie czeka. Upuściłam torbę i łzy napływały mi do oczu. Ojciec chwycił mój nadgarstek i bił mnie pasem podlecach, rękach, nogach. Ten ból który przeszywał moje ciało. Poczułam jak krew spływa mi po rękach i plecach. Krzyczałam. Błagałam go by przestał. Był głuchy na moje cierpienie. W koncu przestał i usiadł.

- Dzwoniłem do szkoły. Nauczyciele będą was pilnować. W szkole już się nie możecie spotykać. – wrócił do whisky tak jak by nic się nigdy nie stało.

Chwyciłam moją torbę i pobiegłam do swojego pokoju. Zamknęłam się na klucz i usiadłam przy łóżku. Wyciągnęłam telefon z torby i napisałam SMS-a do Justina. Było mi trochę cieżko ponieważ widziałam tylko mgłę.

~Jus ja już tak nie mogę. Chodź ucieknijmy stąd, nie mogę już oddychać tym zatrutym powietrzem.

Nie musiałam długo czekać na odpowiedź.

~~Dowiedziałem się o szkole.. Skarbie pojedziemy do Waszyngtonu. Zobaczysz wszystko będzie dobrze. Kocham Cię Aniołku ♥

Justin

Musiałem bardzo szybko wszystko zorganizować. Chris wykonał potrzebne telefony. Naszykowałem pieniądze i ubrania. Byłem zwarty i gotowy do życia z Angel. Nowego, lepszego życia z Aniołem.

* * *

Do szkoły wszedłem z Chrisem. Rozglądałem się za Angel. Znalazłem ją pod pracownia od matematyki. Widziałem jej opuchnięte, czerwone w strupach ręce. Te ręce które dotykały mnie podczas naszej wspólnej nocy były totalnie wyniszczone. Gdy to zobaczyłem łzy w oczach mi stanęły, nie potrafiłem nic powiedzieć. Stałem w totalnym bez ruchu.

- Ej Justin co ci. – spojrzał na mnie Chris.

- Spójrz na jej ręce. – powiedziałem nie odrywając oczu od Angel.

- O kurwa.! Jej ojciec to zrobił ? – totalnie go zamurowało.

- Tak.

- To ty z nią spierdalaj jeszcze dziś. – powiedział odchodząc.

Rozbrzmiał na korytarzu dzwonek na lekcje. Ludzie uciekający do klas. Powoli ruszyłam za Angel. Gdy wchodziliśmy do klasy poczułem jej zapach. Wziąłem głęboki oddech rozkoszując się w myślach jej perfumami. Angel usiadła na to miejsce co zawsze i ja również zacząłem iść w stronę mojego miejsca lecz odezwała się nauczycielka.

- Justin ty siądziesz przed Angel. – powiedziała patrząc na mnie spod okularów.

- Dlaczego ? – spytałem poirytowany.

- Masz zły wpływ na panną Thorne. Siadaj. – wskazała na miejsce.

Spojrzałem ukochanej w oczy i usiadłem na wskazane miejsce. Wypakowałem z plecaka książki i położyłem je na stoliku. Chwyciłem za długopis i otworzyłem zeszyt. Patrzyłem się w jeden punkt, a były to plecy chłopaka siedzącego przede mną. Nauczycielka brała do tablicy wszystkie osoby po kolei. Z końca zeszytu wyrwałem kawałek kartki i coś na niej napisałem. Gdy przyszła kolej na mnie podszedłem do tablicy. W pośpiechu wykonałem zadanie i wróciłem na miejsce. Po mnie była Angel. W momencie gdy stała przy tablicy, odłamek kartki włożyłem do jej książki.

Lekcja upłynęła mi bardzo wolno. Jak by miała trwać wiecznie. Było to najgorsze 45 minut w moim życiu. Po dzwonku wybiegłem pierwszy z klasy. Stojąc pod drzwiami czekałem na dziewczynie lecz musiała się chyba zlać z tłumem, ponieważ jej nie było. Do końca dnia jej szukałem w tym rozwścieczonym tłumie aczkolwiek nigdzie jej nie było. Nawet na stołówce. Jak by rozpłynęła się.

Angel

Po matematyce wybiegłam do domu pod pretekstem, że źle się czuje. Wiele osób w szkole pytało mnie się co stało się w moim rękom. Aż dziwne bo wiele osób uwierzyło w to, że kto mnie podrapał. Jacy ludzie potrafią być naiwni. Pani Elen podała mi przepyszny obiad. Były to steki. Ulubiona potrawa Justina.

- Mmm ale pyszne. – zaśmiałam klepiąc się po brzuchu.

- Cieszę się, że ci smakowało. – powiedziała zabierając brudne talerze ze stołu.

Ruszyłam w stronę mojego pokoju by odrobić lekcje. Dochodziła już godzina 16. Chwyciłam swoja torbę i usiadłam przy biurku. Musiałam napisać wypracowanie na angielski na temat ,,Jak miłość wygląda w twoim życiu”. Był to trudny temat. Przecież nie napiszę o Justinie, gdyż nauczycielka od razu wykona telefon do przyjaciela czyli mojego ojca. Włączyłam laptop i wzięłam się za pisanie. Kiedy skończyłam była już godzina 17:05. Wyjęłam z torby książkę od matematyki i otworzyłam na temacie który był dzisiaj. Przekręciłam stronę i leżała tam kartka. Wzięłam kartkę i usiadłam na łóżku wpatrując się w treść. ,,Spotkajmy się dziś 100 metrów od twojego domu w kierunku peronu. Weź najpotrzebniejsze rzeczy i bądź o 18. Kocham cię, Aniołku. Justin.”. Bez wahania wypakowałam książki z mojej szkolnej torby. Spakowałam do niej bieliznę, kilka bluzek, 2 pary spodni, szczoteczkę do zębów, pastę i szczotkę. Z szafki wyciągnęłam moje stare Black berry i włożyłam do niego byle jaką kartę. Przepisałam sobie numer Justina który miałam zapisany na końcu brudnopisu. Zerknęłam na zegarek i była 17:45. Otworzyłam balkon i na trawnik rzuciłam torbę. Powoli zsunęłam się po rynnie aby było szybciej. Złapałam na ucho od torby i biegłam w skazane miejsce.

Kevin

W biurze usłyszałem jakieś dziwne dźwięki dochodzące z podwórka. Wyjrzałem przez okno i zobaczyłem biegnącą kobietę. Rzucając dokumenty na podłogę pobiegłem do pokoju córki. Na łóżku leżała jakaś kartka. Wziąłem ją do ręki i przeczytałem. Zdenerwowany zgniotłem ją w ręce i spojrzałem na otworzone drzwi od balkonu. W tempie natychmiastowym ruszyłem do mojego Mercedesa.

Justin

W tylnym lusterku zobaczyłem biegnącą kobietę trzymającą w ręku torbę. Byłem niemal pewien, że to jest Angel. Dziewczyna otworzyła drzwi od strony pasażera i usiadła na siedzeniu opierając głowę o podgłówek. Angel spojrzała na mnie próbując złapać oddech. Jedną rękę położyłem na podłokietniku, a drugą trzymałem kierownicę.

- Jesteś pewna ? – spojrzałem w jej piękne oczy.

- Tak. – westchnęła.

Przekręciłem kluczyk i ruszyłem. Co chwila spoglądałem na Angel.

- Wreszcie będę wolna. – powiedziała wyglądając przez okno.

- I ze mną. – złapałem ją za rękę.

Spojrzeliśmy sobie w oczy i uśmiechnęliśmy się do siebie. W tylnym lusterku zobaczyłem auto które ciągle jechało za nami. Kiedy znaleźliśmy się na peronie zwolniłem a auto jadące za nami wyprzedziło nas i osoba siedząca w nim zatrzymała się naprzeciwko nas. Zrobiłem to samo. Jeszcze wtedy nie wiedziałem kto to jest.

- Zostań tu. – rozkazałem Angel i wysiadłem z auta.

Przede mną stanął ojciec Angel.

- Chyba ci coś powiedziałem. – warknął.

- Proszę pana my nie mieliśmy wyjścia..- zacząłem.

Lecz jej ojciec uderzył mnie szczękę. Czując krew w ustach podszedłem do mężczyzny.

- Ranisz ją . – wykrzyczałem mu to w twarz.

Mężczyzna zacisnął zęby i uderzył mnie z pięści w kość policzkową. Do tego kopnął mnie w żebro. Upadłem na ziemie, a on kopał mnie po brzuchu i w żebra.

 - Ostrzegałem cię. !  - krzyknął.

Usłyszałem jak Angel wychodzi z auta. Klęknąłem na kolanach i oparłem się o ziemię.

- Zostaw go. Idź sobie ! – krzyknęła płacząc.

Próbowała pomóc mi wstać, ale ojciec złapał ją za łokcie i odsunął ją ode mnie. Próbowała się mu wyrwać, ale on rzucił ją na asfalt. Na koniec Pan Kevin wymierzył mi ostatnie kopnięcie w brzuch. Skuliłem się słysząc jak siłą zaciąga swoja córkę do samochodu. Ponownie oparłem się o ziemię i kaszląc wypluwałem krew na asfalt. 

Hejaskoo :*

Dałam Wam dłuższy rozdział poniewaz baaardzo dawno nic nie dodawałam.

Chciałam Was za to bardzo przeprosić.

Wiecie są wakacje, moje przyjaciółki odeszły ze szkoły i teraz bd się widywać raz na ruski rok :(

Musiałam poświęcić sporo czasu na sprawy miłosne, że tak powiem. <3

Mam nadzieje że zrozumiecie. :)

Rozdz. 19 = 18 Kom.